133. Islandia

Pocztówkę tą dostałem z prywatnej wymiany od Oskara. Przedstawia ona 15 metrową skałę Hvitserkur. 
Islandia to państwo położone w Europie Północnej, na wyspie Islandia i kilku mniejszych wyspach, m.in. archipelag Vestmannaeyjar w północnej części Oceanu Atlantyckiego. Nie należy do Unii Europejskiej, lecz jest jednym z czterech kandydatów na członkostwo. Islandia jest jednym z krajów nordyckich. Pod względem geologicznym Islandia jest najmłodszym obszarem kontynentu europejskiego. Położona na "gorącym punkcie" Grzbietu Śródatlantyckiego, posiada wiele, w tym czynnych, wulkanów, m.in. Heklę, Katlę, Askję, Grimsvötn, Hvannadalshnúkur (najwyższy szczyt kraju). O aktywności wulkanicznej świadczą także liczne gorące źródła oraz gejzery (samo słowo jest pochodzenia islandzkiego). Kraj w dużym stopniu wykorzystuje tanią energię geotermalną do ogrzewania mieszkań. Zgodnie z nazwą, Islandia to także "kraj lodu" – około 11 proc. powierzchni tego wyżynno-górzystego kraju zajmują lodowce. Największe z nich to: Vatnajökull – 8300 km², Langjökull – 953 km², Hofsjökull – 925 km², Mýrdalsjökull – 596 km² oraz Drangajökull – 160 km².

131. Arany

Arany jest to grupa trzech wapiennych wysp u zachodnich wybrzeży Irlandii w Zatoce Galway.

Należą do nich:

• Inishmore pow. 3092 ha, liczba miesz.: 826 os. 
• Inishmaan pow. 912 ha, liczba miesz.: 187 os.
• Inisheer  pow. 567 ha, liczba miesz.: 262 os. 

Główną osadą jest port Kilronan (Cill Rónáin) na wyspie Inishmore, zamieszkany przez 270 osób.

Obecnym źródłem utrzymania mieszkańców wysp jest obsługa ruchu turystycznego, rękodzieło (wyrób swetrów), rybołówstwo, rolnictwo.

Najwcześniejsze ślady osadnictwa na wyspach pochodzą z epoki brązu (ok. 700 lat p.n.e.) i żelaza, m.in. kamienne forty Dún Aengus i Dún Dúchathair na wyspie Inishmore. Z późniejszego okresu zachowały się pozostałości budowli obronnych i wczesnochrześcijańskich kościołów. W średniowieczu, w związku z rozwojem portu w Galway wyspy nabrały pewnego znaczenia strategicznego, stąd toczyły się o nie walki lokalnych klanów. W 1565 r. królowa Elżbieta I przekazała wyspy w ręce angielskie, pod warunkiem ochrony interesów Korony. Utrata pozycji ekonomicznej w XVII w. i zainteresowania ze strony Anglii spowodowała zapanowanie biedy na wyspach. Sytuację pogarszały wysokie czynsze dzierżawcze nakładane przez właścicieli na użytkowników tych skalistych i nieurodzajnych ziem. Mimo powiązań z ruchem oporu przeciwko Anglikom w Irlandii, mieszkańcy wysp żyli w głębokiej izolacji. W związku z renesansem kultury celtyckiej od końca XIX w. datuje się szersze zainteresowanie życiem i kulturą wyspiarzy z powodu zachowanego bogatego folkloru i tradycji oraz przetrwania języka irlandzkiego w codziennym użyciu (to na Aranach jednen z najsłynniejszych pisarzy irlandzkich, J. M. Synge, osadził akcje kilku ze swych dramatów. Ilustracją ciężkiego życia na przekór naturze jest również film dokumentalny Roberta O'Flaherty'ego "Man of Aran".

130. Kościół św. Jana - Wilno

Eh, szkoda jednak, że skan zepsuł jakość pocztówki. 


KOŚCIÓŁ ŚW. JANA – kościół przylega do dziedzińca Piotra Skargi. Został ufundowany w 1387 roku przez króla Władysława Jagiełłę, jako jeden pierwszych kościołów rzymskokatolickich po chrzcie Litwy (1387). Budowa została ukończona dopiero w 1426 roku. W 1571 roku już w dość dużym stopniu zniszczony kościół król Zygmunt August przekazał jezuitom.. Znaczącą datą w historii tej świątyni był rok 1740, otrzymała wówczas wspaniałą barokową fasadę oraz nowy wystrój wnętrza. Zbudowano wtedy dziesięć pięknych rokokowych ołtarzy i aż siedem kaplic. Kościół św. Jana nazywany jest też Uniwersyteckim, ponieważ od powstania Akademii Wileńskiej aż do zamknięcia Uniwersytetu przez władze rosyjskie w 1832 roku i później, w okresie międzywojennym, był świątynią pracowników naukowych i studentów Uniwersytetu.

129. Alexanderplatz

Heute möchte ich eine Postkarte aus Berlin beschreiben. Uuuups, to nie ten język :)

Alexanderplatz  centralny węzeł komunikacyjny i plac we wschodniej części Berlina. Plac został nazwany na cześć imperatora Rosji Aleksandra I, przez berlińczyków nazywany jest w skrócie Alex. Leży w dzielnicy Mitte i codziennie odwiedzany jest przez ponad 300 000 osób.

Po zachodniej stronie placu znajduje się dworzec kolejowy obsługujący pociągi regionalne i szybkiej kolei miejskiej S-Bahn. Pod wschodnią i zachodnią stroną placu oraz poprzecznie do nich, na kierunku wschód-zachód, znajdują się stacje metra dla czterech linii (w tym jednej planowanej).

128. Giza

Giza to płaskowyż na zachód od Kairu, granica pomiędzy pustynią a roślinnością delty Nilu. Kiedyś była to nekropolia, do której prowadziła droga z Heliopolis a także kanał wykopany w czasach IV dynastii. Dziś Giza traktowana jest jak dzielnica Kairu. Praktycznie nie ma jakiejś widocznej między nimi granicy. Zobaczycie tam jeden z siedmiu cudów świata a mianowicie piramidy, które stoją już tam od 4,5 tysiąca lat! Najbardziej znane są przede wszystkim piramidy IV dynastii - największa Chufu (Cheopsa), Chafre (Chefrena) i Menkaure (Mykerinosa). Największa z piramid, ma wysokość 146 metrów i kształt ostrosłupa o kwadratowej podstawie długości 230 metrów. Do jej budowy użyto ponad 2 mln. kamiennych bloków o wadze 2,5 do 15 ton. Oprócz piramid w Gizie zobaczycie także Sfinksa.Twarzy mierzącego 57 m długości i 20 m wysokości kolosa nadano rysy Chefrena. W Nowym Państwie widziano w nim przede wszystkim uosobienie Re-Horachty (Hor-em-Achet, czyli "Horus na horyzoncie", po grecku Harmachis), do którego ciągnęły rzesze pielgrzymów. Wychowywani w Memfisie młodzi książęta przybywali tutaj medytować i zgłębiać tajniki rządzenia.

127. Petra

Petra jest to ukryte w górach Dżebel Harun w południowej Jordanii „różowo-czerwone skalne miasto” najcenniejszy zabytek architektoniczny pozostawiony przez Nabadejczyków. Nabadejczycy zbudowali swoją stolicę w skalnej kotlinie Wadi Musa na skrzyżowaniu dróg handlowych dzięki czemu Petra stała się wielkim centrum handlowym. W okresie królestwa Palmyry, gdy zmieniły się trakty handlowe Petra została zapomniana. Przez stulecia znana była tylko miejscowym plemionom, które strzegły dostępu do tego miejsca. Ponowne odkrycie Petry nastąpiło w 1812r. przez Johanna Ludwiga Burkhardta.

Petra jest niemal całkowicie niedostępna. Leży za głębokim wąwozem o szerokości kilku metrów, którego skalne ściany osiągają wysokość 70 m. 

Najcenniejszym zabytkiem Petry jest Skarbiec (Khazne al-Firaun). W Petrze zachował się teatr, świątynia i grobowce, pośród których wyróżniają się miejsca spoczynku władców

126. Koala z Australii

Pocztówka wyjątkowo na życzenie. Klaudyna to dla Ciebie :)

Koala przypomina milutkiego szarego pluszaka. Jest to zwierzę spokojne i łagodne, którę śpi przez 18 godzin na dobę. W języku australijskich Aborygenów "koala" oznacza "zwierzę które nie pije". Koale znokomicie wspina się po dzrzewach i może nie schodzić z nich przez wiele lat. Żywi się wyłącznie liścimi eukaliptusa (zjada ich dziennie prawie 1 kg) i w rezultacie jest cały przesiąknięty eukaliptusowym zapachem. Jeśli zamkniecie oczy i wciągniecie w nozdrza jego zapach, możecie go pomycić z tabletką od bólu gardła! Koala, tak jak kangur, jest torbaczem. Dziecko koali przez 6 miesięcy przbywa w torbie na brzuchu matki, a później przez rok matka nosi je na plecach. Na początku XX wieku polowano na koale z powodu ich szarosrebrzystego futra. Obecnie jest to gatunek chroniony, ale wciąż zagrożony wyginięciem. Koala żyje wyłącznie w eukaliptusowych lasach wschodniej Australii.

125. Łuk Triumfalny

Łuk Triumfalny jest budowlą empirową, w formie jednoarkadowego rzymskiego łuku triumfalnego o wysokości 49,4 m i szerokości 44,8 m. Budowę Łuku rozpoczęto w 1806 r. na życzenie Napoleona, według projektu J.F.Chalgrina, a ukończono w 1836r. za panowania Ludwika Filipa I. Fryz obiegający Łuk Triumfalny przedstawia wymarsz i powrót w chwale armii francuskiej oraz sceny z wielu znanych bitew. Pod Łukiem znajduje się grób nieznanego żołnierza i muzeum poświęcone historii tego obiektu. Na Łuku wyryto nazwiska 386 oficerów napoleońskich, w tym 7 Polaków, m.in. ks. Józefa Antoniego Poniatowskiego. Na pamiątkę napoleońskich zwycięstw wyryte są także nazwy 4 polskich miast. Są to: Elbląg, Gdańsk, Ostrołęka i Pułtusk. Łuk Triumfalny to ważny element architektury Paryża, stanowiący zakończenie perspektywy Pól Elizejskich. 


Pocztówkę  dostałem od kolegi Michała. Ryb dziękuję bardzo :) Mam nadzieję, że znów w wakacje otrzymam coś ciekawego.

124. Cerkiew Wasyla Błogosławionego

   Dzisiaj Cerkiew Wasyla Błogosławionego (Собо́р Васи́лия Блаже́нного, początkowo nazywany Soborem Pokrowskim, Soborem Opieki Bogurodzicy na Fosie, Собор Покрова Богородицы, что на Рву ) - cerkiew w Moskwie. Znajduje się na Placu Czerwonym tuż obok Kremla. Cerkiew Wasyla Błogosławionego została zbudowana w latach 1555-1560 na rozkaz Iwana IV dla upamiętnienia odniesionego zwycięstwa nad Tatarami. Jest wspaniałym dziełem rosyjskiej sztuki budowlanej. Na sobór składa się osiem oddzielnych cerkwi, symbolizujących osiem dni walk pod Kazaniem: Troicka, Nikołaja Welikoreckogo, Wejścia do Jeruzalem, Cypriana i Justyna, Trzech Patriarchów Konstantynopola, Aleksandra Swirskiego, Warłaama Chutyńskiego oraz Grzegorza Ormiańskiego.
Wszystkie osiem cerkwi (cztery główne i cztery mniejsze) uwieńczone są charakterystycznymi "cebulowymi" kopułami i zgrupowane dookoła dziewiątej pokrowskiej cerkwi, zakończonej niewielką kopułą. Wszystkie cerkwie połączone są wspólną podstawą, obwodowym korytarzem i środkowymi arkadowymi przejściami.

123. Rotterdam

Jak dawno mnie tu nie było! Wiedziałem, że od pocztówek nie odejdę, nie umiem. Miałem przestój, ale powracam, powolutku. 


Pocztówka ta pochodzi z Holandii dokładnie z Rotterdamu, przywiozła mi ją moja koleżanka-Marta.
Wspólnota Taize to międzynarodowa wspólnota ekumeniczna, założona w 1940 w Taizé, we Francji, przez brata Rogera. Po śmierci brata Rogera, zamordowanego 16 sierpnia 2005, przełożonym Wspólnoty został 51-letni brat Alois – katolik pochodzący z Niemiec.


Tak jak napisałem wracam powolutku to i dzisiejsza notka jest okrojona, muszę wejść w trans pisania :)


Pozdrawiam :)